مشاوره کودک و نوجوان
مشاوره کودک و نوجوان یکی از پرتقاضاترین مشاوره‌های روانشناسی در دنیا همچنین در کشور ما ایران می‌باشد. خانواده اولین واحد اجتماعی و مهم ترین رکن تربیت انسان است و اهمیت زیادی در شکل‌گیری رفتار و عادت‌های انسان دارد. بسیاری از عادت‌ها در کودکی شکل می‌گیرد و اساس اختلالات شخصیتی انسان در سبک فرزندپروری اشتباه والدین یا محیط ناامن خانواده ایجاد می‌شود. بنابر این والدین با بهره‌گیری از مشاوران مجرب در دوران کودکی و نوجوانی فرزند خود، می‌توانند امیدوار باشند از ایجاد بسیاری اختلالات شخصیتی در کودک و نوجوان خود پیشگیری کنند.
فهرست مطالب
چرا کودکان به مشاوره روانشناسی نیاز دارند؟
اغلب پدر و مادر تجربه‌ی کافی درخصوص تربیت کودک ندارند و اتخاذ روش نامناسب تربیتی آسیب غیرقابل جبرانی به کودکان وارد کرده و آینده آنان را به مخاطره می‌اندازد. از رایج‌ترین اختلالاتی که سبک اشتباه فرزندپروری والدین در کودکان ایجاد می‌کند می‌توان به لجبازی، پرخاشگری، اضطراب جدایی، افسردگی و اضطراب،جویدن ناخن، شب ادراری، ترس از مدرسه و… اشاره کرد. این اختلالات روانی درصورت عدم درمان توسط مشاور مجرب، در دوران بزرگسالی به شکل ناهنجاری‌های روحی، طرحواره‌ها و بزهکاری‌های اجتماعی در رفتار فرد نمود پیدا کند. بنابر این با کمک گرفتن از متخصص روانشناس، بسیاری از مشکلات ناشی از شیوه‌های غلط تربیتی والدین برطرف خواهد شد.
مشاور کودک و نوجوان چه کمکی به خانواده می‌کند؟
خدماتی که مشاور کودک و نوجوان ارائه می‌دهد، بسیار گسترده است. اولین کاری که آنها می‌کنند اینست که با کودک یا نوجوان ارتباط مثبت برقرار نموده و مواردی را که کودک را آزرده کرده و حتی والدین از آن بی‌خبر یا کم اطلاع هستند را فهمیده و کشف کند و با ریشه‌یابی دقیق، سعی در درمان و برطرف کردن عوامل ایجاد موارد آزار روانی کودک یا نوجوان نماید. این درمان‌ها شامل موارد زیر است:
1- درمان پرخاشگری: پرخاشگری اکتسابی است و به‌دلیل الگوبرداری از والدین پرخاشگر در کودک شکل می‌گیرد. اگر والدین در برابر اشتباهات کودکپرخاشگری کرده و تذکرات و امر و نهی‌ها را با دادو فریاد به کودک اعلام کنند یا والدین با یکدیگر مشاجره داشته و بر سر یکدیگر فریاد بزنند یا یکی از آنها قلدری در منزل داشه باشد، کودک الگوی پرخاشگری خود را کشف می‌کند. در این‌صورت واکنش‌های کودک به بی‌توجهی والدین به خواسته‌هایش مثل تماشای برنامه تلویزیونی خاص یا داشتن اسباب بازی مدنظر، کودک شروع به پرخاشگری و فریاد بر سر والدین می‌کند و همین الگوی رفتاری را در مدرسه نیز در تعامل با دوستان و همکلاسی‌های خود بروز دهد.
2- درمان اضطراب جدایی: به ترس بیش از حد کودک در مورد ازدست دادن یک یا چند نفر از اعضای خانواده که وابستگی عاطفی به آنان دارد، اضطراب جدایی گفته می‌شود. اختلال اضطراب جدایی برای اولین بار معمولا در سنین پیش‌دبستانی ظاهر می‌شود. کودک دارای اختلال اضطراب جدایی می‌ترسد اتفاق بدی برای اعضای خانواده بیفتد، بنابر این با مواجهه عدم حضور عضو خانواده که وابستگی یا دلبستگی زیاد به او دارد، نسبت به دیگر کودکان به‌شدت آسیب‌پذیر شده و به‌طور مکرر دچار استرس شدید شده یا کابوس‌هایی با مضمون جدایی والدین می‌بیند.